Eenhoorn 1 – Caissa 1, deel 2

Een chronologisch verslag van de wedstrijd ter aanvulling van het stukje van Peter.

Na een uurtje of drie spelen vallen de eerste twee, onnatuurlijke, uitslagen. Sjors is bezig aan een ongelukkige reeks en ook nu geeft hij in een Gruenfeld stelling die hem al lang niet meer bevalt pardoes een stuk weg. (0-1)
Dit wordt spoedig gecompenseerd in het gevecht der Ronnen. Die andere Ron (Nep) denkt bijna een half uur na, slaat dan met Da3xa2 een witte pion, en geeft na c3-c4 onmiddellijk op!? Wat is hier aan de hand? Inderdaad gaat zwart materiaal verliezen, maar zeker geen dame zoals Nep blijkbaar dacht, hooguit een stuk tegen twee pionnen. Een meevaller derhalve.

In dezelfde periode neemt Alexander, met het oog op de algemene gunstige stand van de borden, remise in een betere stelling, daar waar hij aanvankelijk pessimistisch was vanwege een chronische zwakte op de zwarte velden.
Jeroen speelt tegen de ons bekende Niek Narings zijn vertrouwde Moderne Verdediging prima, maar begaat in een dynamische en onduidelijke stelling een enkele grafzet (d6-d5) die zijn Lb7 ingraaft en wit de vrije en winnende hand geeft op de koningsvleugel.
Ondergetekende mag dan, een kwartier voor de eerste tijdcontrole, gelijkmaken voor de Eenhoorn middels een niet al te moeilijke overwinning op invaller Van de Woestijne, afgerond met een aardig dameoffer. (2,5-2,5)

In het 5e speeluur wint vervolgens Arne met zwart overtuigend van Vroombout. Onze man kent de nuances van de Rubinstein variant van het Frans goed! Vervolgens hebben we mazzel. Topscorer Daan speelt niet zijn beste partij van het seizoen tegen de sterke Bezemer, maar weet hem in lichte tijdnood in straal verloren stand toch nog zoveel praktische problemen voor te schotelen dat Bezemer struikelt en in remise moet berusten. (4-3)
In een Philidor verdediging offert tegenstander Schipper tegen Henk-Jan enkele pionnen, welke onze man in dank aanvaardt.Tegen zijn gewoonte verspeelt Henk-Jan, helaas, zijn gewonnen stelling (hoewel in de analyse meen ik die winst niet makkelijk kon worden aangetoond) in tijdnood en laat hem later in remise verzanden. (Tot overmaat van ramp kost dat hem tevens enkele kostbare ratingpunten in zijn eeuwige rating-strijd met El Rey!).

Dan zijn, behalve Henk-Jan, nog bezig Peter en Martijn. Dat Martijn nog bezig is mag een klein wonder heten – we zullen het wijten aan de taaiheid van tegenstander Van Hengel – want hij won al vroeg twee pionnen, later verwisseld voor een stuk tegen een pion. Ondanks behoorlijke zwarte aktiviteit weet Martijn toch te winnen.
Peter verdedigt zich op bord een met het Koningsindisch a la Radjabov, terwijl tegenstander Wunnink a la Van Wely zijn paard op e6 plant. Peter ziet tegenwoordig blijkbaar zoveel toppartijen voorbijgaan dat hij de zeer aktuele theorie van deze variant even niet voor de geest kon halen! Hij gaat balanceren langs de afgrond maar weet dankzij een vernuftige 40e zet te vluchten in een eindspel met lopers van ongelijke kleuren dat ondanks een achterstand van twee pionnen niet te winnen valt voor wit. En met dank aan de uitvinders van het schaakspel die besloten hebben om veld h8 een zwarte kleur te geven…

Tenslotte berust ook Henk-Jan in remise, en anders zijn tegenstander wel, en kan een verdiende 6-4 overwinning worden bijgeschreven. We blijven in de race!