Zaterdag 7 februari reisde het tweede weer eens af naar Rotterdam, deze keer voor een wedstrijd tegen de Ivoren Toren 2. Vorig seizoen werd hier nog van verloren dus werd er gehoopt op revanche, maar helaas kwam het er niet van. Deze keer waren de Rotterdammers duidelijk beter en er werd met 5½-2½ verloren.

Het eerste klaar was Ronald . Met wit ging hij iets te voortvarend van start waarna beide spelers zwakke plekken in hun stelling kregen. Dit type stelling ligt Ronald niet erg, maar gelukkig bood zijn tegenstander al na 18 zetten remise aan. Om erger te voorkomen nam Ronald dit aan, mede door de toen nog kansrijke stellingen op sommige andere borden.

Rob hield het net ietsje langer uit. Na een geslaagde opening had zwart volledig gelijkspel bereikt, maar wel alle lichte stukken en centrumpionnen geruild. Hier waren slechts 21 zetten gespeeld toen de vrede werd getekend.

De wedstrijd moest toen eigenlijk nog beginnen. Invaller Bas bouwde een kansrijke stelling op maar Joseph en Kevin stonden onder druk. Ook Wilko moest knokken voor remise maar hij hield de stelling in evenwicht en we konden het derde halfje bijschrijven.

Bij de andere invaller, Barry, was een typische Barry-stelling ontstaan. Een fantastisch geheel, waarbij zijn koning open en bloot in het midden stond en alle zware stukken op de vijandelijke koning waren gericht. Meestal worden de tegenstanders van Barry vermorzeld in dit soort stellingen, maar de opponent van vandaag was van een ander kaliber. Hij vond de juiste verdediging en daarna de juiste aanval en het was Barry die vermorzeld werd. Bij de analyse werd nog veel gelachen.

Ook Joseph was in het middenspel vermorzeld, maar zijn tegenstander liet het ergens liggen en Joseph wist nog lange tijd te spartelen. We begonnen al een beetje te hopen op een ontsnapping, maar Harmen van de Werken zette een duivelse val op de negenendertigste zet. Joseph, in tijdnood, zag het gevaar niet waarna mat onontkoombaar was.

Na deze twee nederlagen zag het er niet goed voor ons uit, omdat ook Kevin al een kwaliteit was kwijtgeraakt. Gelukkig hadden we Bas meegenomen. Hij redde de eer met een winstpartij uit 1 stuk. Na een sterke opening en een doorbraak in het centrum won hij materiaal. Het gespartel van zijn tegenstander werd steeds op de sterkste manier beantwoord. Zijn tegenstander probeerde het nog even in het eindspel van twee lopers tegen een maar zag al vrij snel de zinloosheid daarvan in.

Daarna was er weer een grote tegenslag. Arjon die de hele tijd ietsje beter had gestaan, maar waarschijnlijk nooit echte kansen heeft gehad, blunderde en verloor grof materiaal. Uiteraard werd er in het teambelang nog even doorgespeeld maar met een paar krachtzetten maakte zijn tegenstander het razendsnel af.

Daarna was het nog heel lang wachten op Kevin. Nadat hij de kwaliteit was kwijtgeraakt wist hij tegenspel te bereiken met twee lopers en toren tegen twee torens en loper. Er onstond een langdurig en boeiend gevecht waarbij aan beide kanten fouten werden gemaakt. Uiteindelijk miste Kevin een kans op remise, waarna hij weliswaar afwikkelde naar een eindspel met ongelijke lopers, maar dan wel eentje die geen enkele kans op redding bood.

In het vorige verslag kon ik nog optimistisch melden dat het tweede alle thuiswedstrijden wint, nu moet ik constateren dat we buiten Hoorn nog geen enkel matchpunt hebben verdiend. Gelukkig spelen we op 7 maart weer thuis, tegen BSG 2!

R.S.R. Ivoren Toren 2    - NSI de Eenhoorn 2        5½-2½

1. Harmen vd Werken  2039 - Joseph Molenaar      2056 1-0
2. Paul Batenburg    2054 - Barry Plukkel        1942 1–0
3. Tim Benning 	   1979 - Arjon Buikstra       1953 1-0
4. Victor Berg       2060 - Rob Mulder           1998 ½-½
5. Philip Westerduin 2032 - Ronald Ritsema       1991 ½-½
6. Arno Beljaars     2082 - Wilko van der Gracht 1980 ½-½
7. Sjoerd Hubregtse  1937 - Bas Dudink           1887 0-1
8. Paul Tromp        1953 - Kevin Smit           1815 1-0

Categorie 2e team, Bondswedstrijden