Zaterdag 9 april speelden we thuis tegen de rode lantaarndrager LSG 3. We moesten deze keer winnen om nog kans te houden de degradatie te ontlopen, en dat is gelukt, we wonnen zelfs met ruime cijfers: 5½-2½. Toch zijn onze kansen er dit weekend niet beter op geworden, de concurrentie wist ook te winnen waardoor we nog steeds op de negende plaats staan, met slechts 1 ronde te gaan waarin we het moeten opnemen tegen koploper Amersfoort.

De voortekenen voor deze wedstrijd waren gunstig. Iedereen was beschikbaar, ook bij het eerste, zodat we weer in de allersterkste bezetting konden beginnen. De wedstrijd begon direct veelbelovend, na een uurtje of twee stonden een aantal borden al goed of zeer goed.

Het eerste punt was voor ons. De tegenstander van Ronald had de openingsproblemen niet opgelost, en na de sjabloonzet b5 kwam hij direct in grote moeilijkheden. Ronald won direct een pion, en toen zijn Marcel Wubben op zoek ging naar tegenspel verloor hij snel een stuk.

Ook bij Alex ging het prima. Een dodelijke penning op de e-lijn leverde materieel voordeel op waarna het eindspel eenvoudig werd uitgetikt.

Bij Jeroen hadden we een meevaller. Jeroen was vroeg het eindspel ingegaan, maar had de kansen van zwart onderschat. Tegenstander Thomas Thissen won een pion in een prima stelling, maar na een paar minder rake zetten van zwart ontstond een gevaarlijk eindpel waarin Jeroen als eerste kon promoveren en zwart een tempo tekort kwam om iets terug te doen. 3-0 dus en het leek een walkover te worden.

In de tijdnoodfase koos Sjors voor remise gekozen na een partij die nooit uit evenwicht was geweest, de overwinning was dus bijna binnen. Maar toen bracht LSG de spanning weer terug.

Joseph speelde en vlijmscherpe partij. Tegenstander Jeroen van der Linden gaf een hoop materiaal om zijn lopers de ruimte te geven. Joseph is ijzersterk in scherpe stellingen, dus ik hoopte op het beslissende punt, maar Jeroen, die een poosje een volle toren achterstond, bleek zich evenzeer thuis te voelen in de stelling. Joseph wist heel wat stukken en pionnen onschadelijk te maken maar het was niet genoeg om het mat te voorkomen.

Ondertussen had Arjon ternauwernood de tijdnoodfase overleefd, maar hij stond nog steeds met de rug tegen de muur, en ook Jerrel was in moeilijkheden, hij had kunnen afwikkelen naar een eindspel van loper tegen paard met een pion minder, en het was duidelijk dat de remise nog ver weg was. Het beslissende punt moest dus van Wilko komen. Wilko had na de tijdnoodfase een eindspel met een sterk pionnencentrum terwijl zijn tegenstander een pionnenmeerderheid had op beide vleugels. Na enig nadenken wist Wilko het belang van het centrum aan te tonen en hij besliste zijn partij en de wedstrijd met een aanval op de koningsvleugel.

Terwijl het feestvieren al was begonnen speelden Jerrel en Arjon stug door. Albert Termeulen, de tegenstander van Jerrel, wist het eindspel op klassieke wijze tot winst te voeren. Met veel geduld bracht hij zijn koning en paard naar de ideale velden. Daarna gingen de pionnen naar voren en werd een zwakte afgedwongen. Pas toen was het moment om met het paard toe te slaan.

Bij Arjon ging het anders. De tijd van beide spelers was al bijna op, maar in de stelling was sinds de eerste tijdnoodfase nauwelijks iets veranderd. Beide spelers hadden dame, toren en loper, waarbij de koning van Arjon steeds met mat werd bedreigd, terwijl de koning van Adinda Serdijn veilig door drie pionnen werd beschermd. Toch dreigde ook Arjon om de boel open te breken dus Adinda ging voorzichtig te werk, zoekend naar de beste plaats voor haar stukken. De koning stond achtereenvolgens op g1, g2, h2. Er ontstond een sur place die urenlang duurde. Met nog enkele minuten voor beide spelers was het Adinda die haar geduld verloor en blunderde. Ze haalde de dame weg uit de verdediging, de witte stelling stortte ineen en het was 5½-2½.

En wat nu? Spelen we volgend jaar weer derde klasse? Het lijkt er wel op, we kunnen ons alleen redden als Max Euwe in de laatste ronde verliest en als wij Amersfoort verslaan. De laatste ronde spelen we weer in Hoorn, en dat is dan op 14 mei.

De Eenhoorn 2 – LSG 3 5½-2½
1.Joseph Molenaar – Jeroen van der Linden 0-1
2.Jeroen Edeling – Thomas Thissen 1-0
3.Jerrel Thakoerdien – Albert Termeulen 0-1
4.Sjors Broersen – Albert van Os ½-½
5.Arjon Buikstra – Adinda Serdijn 1-0
6.Ronald Ritsema – Marcel Wubben 1-0
7.Alexander Geerts – Frans Erwich 1-0
8.Wilko van der Gracht – Johan Stins 1-0

Categorie 2e team, Bondswedstrijden, Senioren