Eindelijk een overwinning!

We hebben er even op moeten wachten, maar in de zesde ronde is het eindelijk raak. De Tweehoorn boekte een ruime overwinning op Max Euwe 2. Deze overwinning is genoeg om de laatste plaats te verlaten, we staan nu negende en hebben nog mogelijkheden om de degradatie te ontlopen.

Van te voren was er behoorlijk wat optimisme binnen het team. Max Euwe 2 brengt een stuk minder ratingpunten mee dan de andere teams in klasse 2B. Ze hebben wel twee mooie overwinningen geboekt, maar ook een aantal forse nederlagen. Wij konden voor de tweede keer dit seizoen onze allersterkste spelers opstellen. Toen bleek dat Max Euwe met twee invallers moest spelen werd al hardop gedroomd van een grote overwinning. En aan het einde van de middag was die er ook!

Maar eerst moest er nog wel geschaakt worden. En er is heel wat gebeurd op de borden voordat onze droom werkelijkheid werd. Ik bleef zelf aan de kant en kon daarom de wedstrijd eens rustig op alle borden volgen.

In het begin leek het de goede kant op te gaan. Weliswaar stond Arjon onder druk nadat hij zeer lang had nagedacht over zijn eerste zetten, maar op de andere borden leek alles onder controle en Wilko bouwde al snel een aanvalsstelling op.

Maar even later had Alex, die prima uit de opening was gekomen, zijn loper laten insluiten. Hij kreeg er slechts 1 pion voor terug een een klein beetje druk. Ronald kwam na een chaotische opening ook onder vuur te liggen.

Sjors speelde met wit een degelijke partij, en nadat zijn tegenstander een foutje had gemaakt kon hij een sterke aanval opzetten die een pion en later ook nog een kwaliteit opleverde. Ver voor de tijdcontrole was het al afgelopen, 1-0 voor ons!

Ik was hier heel blij mee want het was behoorlijk spannend geworden. Jerrel was op een stukoffer getracteerd en hij moest nauwkeurig verdedigen tegen opgerukte pionnen in het centrum. Daar had ik nog wel vertrouwen in, maar op twee andere borden werd het echt eng. Wilko had zijn toren geofferd, hij kon simpel remise maken maar besloot uiteraard voor het punt te gaan. Maar hij had een verdediging overzien waardoor het heel onduidelijk werd. Ondertussen liet Ronald twee torens toe op de zevende rij, en hier was het zijn tegenstander die moest kiezen tussen remise maken of de aanval voortzetten.

Gelukkig scoorden we een tweede punt toen Joseph een incorrect stukoffer afstrafte. Ondertussen had ook Jeroen een pion gewonnen, dus keerde het optimisme weer terug.

Maar toen kwam de tijdnoodfase, en deze keer was het geluk met de Tweehoorn. Op drie borden konden we enorme meevallers noteren. Ten eerste zette Wilko zijn aanval in de tijdnood van zijn tegenstander prima voort, en hij wist de toren met rente terug te winnen, en af te wikkelen naar een sterk eindspel met ongelijke lopers.

De tegenstander van Ronald speelde alles of niets, maar na een verrassende verdedigingszet was hij een stuk kwijtgeraakt. Het was nog niet direct uit omdat Ronald slechts 2 pionnen overhad.

De laatste en grootste meevaller kwam bij Alex. Er moesten nog zo’n 20 zetten gedaan worden in een paar minuten. Zijn tegenstander had de meeste minuten maar hij hield zijn zenuwen niet in bedwang, met een blunder gaf hij zijn extra stuk weer terug. Daarna volgde een zenuwslopende tijdnoodfase waarin eerst Alex een pion weggaf, maar daarna met een paardenvork een toren buitmaakte. Na het vallen van de vlag bleken er voldoende zetten gedaan dus was het derde punt binnen. Arjon had ondertussen verloren, dus de stand was 3-1, met nog vier borden waar we overal wel goed stonden. Het was duidelijk dat we gingen winnen!

Het duurde ook niet lang of de stand was 4-1, nadat Wilko een vrijpion naar de overkant had gebracht. Daarna werd het ook 5-1 dankzij een nauwkeurige winstvoering door Ronald. Met nog twee goeie stellingen leek een monsteruitslag mogelijk.

Het liep helaas anders. Jeroen had een afwikkeling gekozen naar een eindspel met een pion meer, maar hij had de zwarte vrijpion in het centrum onderschat. In het toreneindspel had hij nog remise kunnen maken maar nog na nog een fout moest hij zijn toren geven voor de pion en verloor.

Jerrel had met een kwaliteitsoffer de witte aanval gestopt, nu had hij dus loper en paard voor de toren, met allebei nog een pionnetje. Lang probeerde hij dit te winnen maar het is de vraag of dat mogelijk was. Het lukte Jerrel in ieder geval niet, remise dus, en 5,5-2,5 voor de Eenhoorn 2.

Met nog drie wedstrijden te gaan, waaronder de wedstrijd tegen de nieuwe rode lantaarndrager LSC 3, hebben we nog steeds kans om ons verblijf in de tweede klasse te verlengen. We zullen het zien, 12 maart spelen we tegen het sterke AAS.