Eenhoorn overtuigt in Groningen

Zonder een individuele nederlaag en met twee matchpunten keerden de spelers van De Eenhoorn ‘s avonds terug vanuit Groningen naar verschillende bestemmingen in Noord-Holland. Na bijna zes uur spelen remiseerden ook Daan Zult en Jasper Geurink hun partij en was de 6-4 overwinning op Unitas een feit. In de uren daarvoor eindigden vrijwel alle partijen in remise, elk met een eigen verhaal.

Ondergetekende, Ardjan Langedijk, was al na 2,5 uur klaar; een prive-variantje tegen de Siciliaan zette tegenstander Jan Balje zowel op het bord als op de klok onder druk. Zijn stelling was weliswaar houdbaar, maar na enkele defensieve misgrepen stortte zijn gehele damevleugel in en was stukverlies onvermijdelijk (1-0).
Ondertussen stond onze nieuwe aanwinst Farhad Mukhtarov al huizenhoog gewonnen, met een extra kwaliteit en pion. Tegenstander Bosker mistte een goede kans op voordeel in de opening, overzag vervolgens een kleine combinatie die een pion kostte, en besloot er nog een kwaliteit bij te doen. Farhad heeft een jaar of zes geen serieuze partij gespeeld en dat wreekte zich bijna: de technische winstvoering nam nog geruime tijd in beslag en dreigde zelfs even te mislukken. Gelukkig sleepte hij vlak voor de tijdcontrole alsnog de vis op het droge. Deze partij zal hem zeker helpen op weg naar zijn oude nivo.

En dan een achttal remisepartijen. Allereerst kreeg Tom een remise-aanbod dat hij niet mocht en niet wilde weigeren van Jan Algra. Iets minder na de opening, gelijkspel behaald maar met minder tijd en een gunstige stand in de wedstrijd maakten de keuze voor hem niet moeilijk.

Peter verdedigde zich uitstekend tegen de agressieve bedoelingen van Otto Rubingh (Lg5, Dd2, h4-h5), dwong dameruil af met de counter Pf6-e4 en hield daaraan een klein voordeeltje over. Echter, de vermoeidheid van zijn intensieve avonturen in Moskou en China werden voelbaar en wijselijk nam hij het remise-aanbod van Rubingh aan.

Invaller Wilko van der Gracht had zich goed voorbereid en kreeg daardoor een stelling op het bord die hij goed kende. Tactische schermutselingen leken goed uit te pakken voor tegenstander Alef Boer maar de schijn bedroog en uiteindelijk was het Wilko die met zwart een klein voordeeltje had in een stelling die in remise eindigde door zetherhaling.

De volgende remise kon worden genoteerd bij Martijn Monteban in zijn partij tegen Grigory Kodentsov. Ook hier een zetherhaling, waarschijnlijk onopgemerkt door de speler van Unitas want Martijn claimde (terecht) driemaal dezelfde stelling waar hij zeker niet op meer mocht hopen. Eerder had Martijn ten onrechte de damevleugel gesloten en wilden beide heren met e2-e4 resp. e6-e5 het centrum openen. De eer was aan wit, maar eigenlijk kwam het vooral zwart ten goede.

Henk-Jan Visser, op bord 1 tegen Andre Clemens, had licht voordeel uit de opening met wit, kon dat niet vasthouden, liet zwart een gemiste kans op groot voordeel, waarna ook deze partij na de onvermijdelijke tijdnoodscramble in remise eindigde.
Op dit moment haalde Farhad het punt binnen en ontstond een tussenstand van 4,5-2,5 voor de onzen. Dat zag er goed uit, omdat Arne groot voordeel had, Daan licht voordeel en alleen Ron een eindspel met minuspion moest keepen.

Teleurstelling: Arne moet genoegen nemen met remise, wanneer hij zijn extra loper moet offeren tegen een ver opgerukte vrijpion van Erik Jan Hummel. In de partij was zijn voordeel (met zwart) vanuit een Franse opening gestaag toegenomen van een pion naar een stuk, voor een pion, en niets leek een overwinning in de weg te staan. Analyse zal moeten uitwijzen waar hij de winst verspeelde maar waarschijnlijk had hij vlak na de tijdcontrole even pas op de plaats moeten maken alvorens een witte pion op te peuzelen.
5-3 dus, met nog steeds een moeilijke stelling voor Ron terwijl Daan doorgeeft ‘op twee resultaten te spelen’. Die laatste opmerking doet zijn teamgenoten de wenkbrouwen fronsen, immers de stelling lijkt in evenwicht en een winstpoging lijkt gevaarlijk, terwijl remise voldoende is voor de matchoverwinning.

Als eerste is Ron klaar, en hij heeft het remise weten te houden, de match is gewonnen! In een toreneindspel met pion minder en nog slechts twee minuten bedenktijd kan tegenstander Nick Bijlsma met zwart niets meer bereiken dan een theoretisch remise-eindspel van toren en pion tegen toren. Sportief probeert hij niet op tijd te winnen en biedt gelijk remise aan.

Resteert dus de partij Geurink-Zult, waarin Daan vanaf het vroege middenspel een klein voordeeltje heeft, ondanks een pion achterstand. Het terugwinnen van de pion versmaadt hij, maar wanneer hij eindelijk dat stukje hout terugverdient komt wit vervaarlijk binnen met een toren op de 7e rij die in samenwerking met de dame mat op g7 doet dreigen. Heeft hij zijn hand overspeelt? Neen, al lijkt het gevaarlijk voor zwart, de kansen liggen toch bij hem. Wit beseft dat op tijd en verdedigt bekwaam. Wanneer Daan vervolgens afwikkelingen naar remise-achtige dame-en toreneindspelen met een pluspion vermijdt en de twee matchpunten nog steeds niet binnen zijn wordt er hier en daar wat gemopperd door Eenhoorn-spelers, maar onze man kiest uiteindelijk eieren voor zijn geldt en dwingt remise af met dameschaakjes. Eindstand: Unitas – De Eenhoorn 4-6!

Vervolgens hebben we in het mistige Groningen op het sfeervolle Pannekoekenschip genoten van uitstekende – jawel – pannekoeken, waarbij Tom en Dikkie de kok bleven plagen met misplaatste grappen over pizzas. Totdat de man zijn neus liet zien, nog een maat groter dan Tom bleek te zijn, en beide heren verder wijselijk de mond hielden. Maar alles in goede sfeer en ook de 9 bestelde bananenboten gingen er prima in!

1 reactie op “Eenhoorn overtuigt in Groningen”

  1. De visie van Unitas op deze wedstrijd is te lezen op http://www.svunitas.nl
    Waren we werkelijk zo opgetogen over dat pannenkoekenschip?