Riga, hoofdstad van Letland en land van Tal, Shirov, Shabalov, Naiditsch, Fridman, Sveshnikov, Miezis om maar eens de meest vooraanstaande schakers te noemen die er hun roots hebben liggen of er momenteel zijn gaan wonen (Sveshnikov, vanwege zijn vrouw). Een fameuze schaakstad dus en daarnaast werelderfgoed van UNESCO. Omdat ik er nog nooit was geweest, en er even tussenuit wilde, leek de Mikhail Tal Open een ideale bestemming zo halverwege augustus.
Een website ontbrak maar een eerste prijs van zo’n 1.500 euro leek me, in Letland, voldoende kans te geven op een sterk deelnemersveld. Uiteindelijk bleek het een bescheiden open toernooi te zijn, geheel anders dan de gelijktijdig gehouden Tal Memorial in Moskou. Zo’n 45 schakers, meest Letten, mochten het uitvechten in de A-groep. Daarnaast bevolkten zo’n 60 lokale jeugdspelers de B-groep.
Hoogste ratinghouder in de A-groep was de ook in Nederland niet onbekende Let Normunds Miezis. Daarnaast waren present de bekende GM-senioren Klovans en Sveshnikov, de Litouwse GM en drankebroer Malishouskas, een knotsgekke Estse GM (Kanep), de Duitse IM Siebrecht en Duitse Griek IM Georgios Souleidis en nog een paar Baltische GM’s en IM’s .
Ik vond het interessant om de legendarische Sveshnikov eens mee te maken. Hij heeft een bepaalde (eigenwijze) reputatie en maakte die ook hier geheel waar. De man speelt doorschuif Frans en Alapin Siciliaans (2.c3) omdat het volgens hem de (enige) correcte bestrijdingswijzen zijn van het Frans resp. de Siciliaan (“centrum!”). Met zwart speelt hij niet (meer) zijn eigen variant maar e7-e5 zonder Pf6, de Kalashnikov. Ik herinnerde me dat de man een jaar of 15 geleden al ageerde tegen het zonder toestemming publiceren van schaakpartijen en ook nu, tijdens de openingsceremonie, gaf hij luidruchtig aan dat zijn partijen niet mochten worden verspreid!
Het zal niet verwonderen dat Evgeniy niet al te geliefd is bij zijn medeschakers. Toen tijdens zijn partij tegen Souleidis zijn mobieltje afging claimde bij zonder schroom remise, immers zijn tegenstander had het twee zetten daarvoor zelf nog aangeboden! Hoewel ook in Letland de wedstrijdleider hem een nul wilde geven accepteerde Souleidis zonder morrren het remiseaanbod (“ik speel mijn hele leven lang de Sveshnikov, dit is een eerbetoon”). Een hoffelijkheid die vooral de Letten niet kon plezieren, zoveel over Sveshnikov’s reputatie!

Over mijn eigen presteren in de 9 ronden Zwitsers kan ik vrij kort zijn. De kater van het LCT heb ik niet weg kunnen spoelen. Wederom 4,5 uit 9, wederom tegen een (te) lage tegenstand en wederom geen titelhouders getroffen. Redelijk of zelfs goed opgezette partijen werden regelmatig en abrupt beeindigd met een nare blunder. Normaalgesproken heb ik een jaar of vier nodig om zoveel te blunderen. Dus geen partijen met dit verslag! Overmoeid beginnen aan een toernooi, in combinatie met regelmatig stappen en veel Olympische Spelen kijken zullen hier mede debet aan zijn geweest.
Dus, was Riga een teleurstelling? Neen zeker niet! Sympatiek toernooi, mooie stad en een goed uitgaansleven, welke ik met Siebrecht, Souleidis en Miesis heb ondervonden. Interessant voor mij was dat de buitenwijken in Riga, waar het toernooi plaatsvond, qua architectuur zeer leken op die van Almaty, en waarschijnlijk ook die van Vladivostok en Tbilisi. Oftewel, heuse Sovjet-architectuur inclusief aftandse flats, veel ruimte, veel groen en plezierig om in te wandelen. Verder viel op het grote aantal niet recht lopende mensen, zelfs overdag, ook een Sovjet-erfenis.

Dit was, meen ik, de derde editie van de Mikhail Tal Open met de toevoeging dat de laatste editie plaatsvond in 2005. De enthousiaste en jeugdige hoofdorganisator is vast plan het toernooi volgend jaar weer te houden en liefst grootser en sterker. Ik heb hem beloofd te helpen met de promotie. O ja, het lokale vrouwvolk kan qua uiterlijk het best worden omschreven als ‘saai’: allemaal slank, blond en sexy!

Tenslotte, voor een ander verslag van de Riga Open zie de best belezen Duitse blog, van Georgios Souleidis, op http://entwicklungsvorsprung.de/

Categorie Toernooien